|
|
Наблъскали са остри шипове в Неговата глава, нарязали са Неговия гръб с камшици които имат остриета на края, вкарали са гвоздеи и копието. Дори е бил напуснат от Неговите собствени ученици. Физическото страдание е било огромно.
|
|
|
Je ne crois pas que la souffrance physique soit le genre de souffrance la plus atroce. Nous savons que lorsque Jésus se trouvait sur la croix il a subi beaucoup d’ignominie. On s’est moqué de lui et lui a craché dessus. Ils ont enfoncé une couronne d’épines sur sa tête et ont déchiré son dos avec des fouets bardés de bouts d’os. Ils ont percé sa chair de clous et d’une lance. Même ses propres disciples l’ont abandonné. La souffrance physique était énorme. Ils ont même arraché sa barbe Mais vous ne l’entendez jamais se plaindre à ce sujet. Le point culminant de son agonie et de sa souffrance eut lieu au moment où il s’écria, « Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as-tu abandonné ? »
|
|
|
Onestamente non credo che quelli come noi in quì in America possano rendersi conto o comprendere questo tanto quanto lo possono quei missionari che sono andati nelle zone più primitive del mondo, dove alcuni mi hanno detto che l'oscurità spirituale è così pesante al tatto che si potrebbe tagliarla con un coltello. La presenza Demoniaca il Diavolo ed i poteri delle tenebre si sento in modo penetrante. Non possiamo comprendere appieno ciò che significa essere in un posto dove la pesante atmosfera satanica non è ancora stata spezzata stravolta o in qualche modo penetrata a mezzo della predicazione persistente del Vangelo.
|
|
|
Welnu, ik geloof niet dat lichamelijk lijden de ergste vorm van lijden is. We weten, dat toen Jezus aan het kruis hing hij een heleboel ellende over zich heen kreeg. Hij werd bespuwd en uitgelachen. Ze prikten scherpe dorens in zijn hoofd, geselden hem met de zweep van negen touwen met spijkers, sloegen spijkers in zijn handen en voeten en staken een speer in zijn lijf. Hij werd ook nog verlaten door zijn discipelen. De lichamelijke pijn was groot. Ze hebben zelfs zijn baard uitgetrokken. Maar over dat alles klaagde hij niet. Het toppunt van zijn doodsstrijd en zijn lijden was toen hij uitriep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?”
|
|
|
Bagi saya penderitaan fisik bukanlah jenis penderitaan yang paling menyakitkan. Kita tahu bahwa ketika Yesus disalibkan, Dia mengalami banyak siksaan. Dia diludahi dan diolok-olok. Mereka mengenakan duri tajam di kepala-Nya, mencabik punggung-Nya dengan cambuk berpaku, dipaku ke salib, dan ditusuk dengan tombak. Dia bahkan ditinggalkan murid-murid-Nya sendiri. Penderitaan fisik-Nya sangat hebat. Mereka bahkan mencabuti janggut diwajah-Nya. Tapi kita tidak pernah mendengar Tuhan Yesus mengeluh karena siksaan tersebut. Sebaliknya, puncak dari kesakitan -Nya dan pendritaan-Nya adalah ketika Ia berkata, "Allah-Ku, Allah-Ku mengapa Engkau meninggalkan Aku?"
|
