|
|
Když Šápúr I. usedl na trůn jako sasánovský vládce Persie, cítil, že je Řím oslaben. V roce 250 zaútočil na Mezopotámii a dostal se až k římským provinciím Sýrii a Arménii. Největšího vítězství dosáhl proti císaři Valeriánovi, kterého zajal živého.
|
|
|
Quand le Sassanide Shapur Ier monta sur le trône de Perse, il avait déjà identifié le point faible de Rome. Dès l'an 250, il envahit donc la Mésopotamie et pénétra jusqu'aux provinces romaines de Syrie et d'Arménie. La plus grande victoire de cette conquête fut acquise face à l'Empereur Valérien, capturé vivant après la défaite des siens. Mais alors que tout semblait perdu pour Rome, leurs alliés palmyréniens se joignirent à la fête et repoussèrent les forces de Shapur jusqu'à Ctésiphon, devenant ainsi les seuls maîtres des territoires conquis par les Sassanides. Shapur finit par s'éteindre, terrassé par une terrible maladie, mais son fils, Hormizd, reprit les rênes de l'Empire avec la ferme intention de poursuivre le combat face aux Romains pour la gloire de l'Empire sassanide.
|
|
|
Als Schapur I den Thron als sassanidischer Herrscher Persiens übernahm, spürte er die Schwäche Roms. Im Jahre 250 n. Chr. fiel er in Mesopotamien ein und rückte bis zu den römischen Provinzen Syrien und Armenien vor. Sein größter Sieg war gegen Kaiser Valerian, der lebend gefangengenommen wurde. Erst als alles bereits verloren schien, griffen Verbündete Roms in Palmyra ein, drängten die sassanidischen Streitkräfte zurück nach Ktesiphon und eroberten die östlichen Provinzen für sich selbst. Nachdem Schapur einer Krankheit erlag, übernahm sein Sohn Hormizd die Zügel des Imperiums. Er schwor, den Kampf gegen Rom weiterzuführen und dem Haus der Sassaniden zu unvorstellbarer Größe zu verhelfen.
|
|
|
Cuando Sapor I llegó al trono de Persia, presintió cierta debilidad en Roma. Por tanto, en el 250 d. C., invadió Mesopotamia y consiguió llegar hasta las provincias romanas de Siria y Armenia. Su mayor victoria fue contra el emperador Valeriano, quien fue capturado con vida. Justo cuando todo parecía perdido, los aliados de Roma en Palmira intervinieron e hicieron retroceder a las tropas sasánidas hasta Ctesifón, aunque acabaron reclamando las provincias orientales que se habían perdido para sí mismos. Tras la muerte de Sapor a causa de una enfermedad, su hijo Ormuz se hizo con las riendas del Imperio; a partir de ese momento, juró continuar la lucha contra Roma y devolver la grandeza a la Casa de Sasán.
|
|
|
Quando Sapore I salì al trono come sovrano sasanide della Persia, percepì la debolezza di Roma. Nel 250 d.C. invase la Mesopotamia, arrivando fino alle province romane di Siria e Armenia. La vittoria più grande fu contro l'Imperatore Valeriano, che fu catturato vivo. Proprio quando tutto sembrava perso, gli alleati romani di Palmira intervennero e respinsero le forze sasanidi fino a Ctesifonte, reclamando le province orientali perdute per se stessi. Dopo la morte per malattia di Sapore, suo figlio Ormisda prese le redini dell'impero, giurando di continuare la lotta contro Roma e di portare grandezza inimmaginabile alla dinastia di Sasan.
|
|
|
As Shapur I took the throne as the Sassanid ruler of Persia, he sensed Rome's weakness. In AD 250 he invaded Mesopotamia, reaching as far as the Roman provinces of Syria and Armenia. The greatest victory was against Emperor Valerian, who was captured alive. Just when all looked lost, Roman allies in Palmyra intervened and pushed the Sassanid forces back to Ctesiphon, reclaiming the lost eastern provinces for themselves. After Shapur's death to illness, his son Hormizd took the reins of the Empire, vowing to continue the fight against Rome and bring unimaginable greatness to the House of Sassan.
|
|
|
Gdy Szapur I z dynastii Sasanidów obejmował tron Persji, zdawał sobie sprawę ze słabości Rzymu. W roku 250 najechał na Mezopotamię i dotarł aż do Syrii i Armenii, rzymskich prowincji. Jego największym osiągnięciem było wzięcie do niewoli cesarza Waleriana I. Gdy los Rzymu zdawał się przesądzony, zainterweniowali jego sprzymierzeńcy z Palmyry. Armie Sasanidów były zmuszone wycofać się do Ktezyfonu i oddać Palmyreńczykom zagarnięte wschodnie prowincje. Kiedy Szapur zmarł z powodu choroby, władzę przejął jego syn, Hormizd, który poprzysiągł dalszą walkę z Rzymem. Obiecał również, że Sasanidzi osiągną wspaniałość, jakiej nikt nie jest w stanie sobie wyobrazić.
|
|
|
Взойдя на трон, Сасанидский правитель Персии Шапур I осознал слабость Рима. В 250 г. н. э. он захватил Месопотамию, продвинувшись к римским провинциям Сирии и Армении. Его войска одержали великую победу над императором Валерианом, который был взят в плен. Казалось, что дни Рима сочтены, однако союзники римлян из Пальмиры нанесли удар и отбросили силы Сасанидов к Ктесифону, провозгласив освобожденные восточные провинции своими. Когда Шапур умер от болезни, бразды правления принял его сын Ормизд, который поклялся продолжать борьбу против Рима и принести невообразимое величие Дому Сасана.
|
|
|
Şapur olarak, Pers’in Sasani hükümdarı olarak tahtı ben devraldım, Roma'nın zayıflığını hissetti. MS 250 yılında Mezopotamya'yı istila ederek Roma'nın Suriye ve Ermenistan eyaletlerine ulaştı. En büyük zafer, canlı yakalanan İmparator Valerian'a karşıydı. Her şeyin kaybedilmiş göründüğü anda, Palmira'daki Roma müttefikleri araya girdi ve Sasani güçlerini Tizpon'a geri göndererek kaybolan doğu eyaletlerini kendileri için geri aldı. Şapur'un hastalıktan can vermesinden sonra oğlu Hürmüz İmparatorluğun dizginlerini ele aldı, Roma ile mücadeleye devam edeceğine ve aklın almayacağı yüceliği Sasani Hanedanı’na getireceğine yemin etti.
|
