|
Uit alle hoeken van de samenleving kwam verzet tegen het nieuw-malthusianisme. Het was onzedelijk en het zou ontucht, prostitutie en abortus in de hand werken. Voor gelovigen was het gebruik van voorbehoedmiddelen 'wraak roepende zonde'. Dat de kerken, die loskoppeling van seks en voortplanting immers afwezen, tegen anticonceptie waren is geen verrassing. Onder de tegenstanders waren echter ook veel socialisten, die het nieuw-malthusianisme wantrouwden omdat in hun ogen de armoede niet veroorzaakt werd door de gezinsgrootte, maar door de onrechtvaardige sociale en economische verhoudingen. Feministen dachten verschillend over het nieuw-malthusianisme maar vermeden een openlijke discussie om de beweging voor vrouwenkiesrecht niet in gevaar te brengen door verdeeldheid over dit controversiële onderwerp. Artsen wilden er in meerderheid hun vingers niet aan branden; in het gunstigste geval hielden ze zich op de vlakte.
|