|
La première nuit, mon compagnon de voyage n'a pas bien dormi. Peu de temps après avoir quitté, remarqué une ombre maladroit pénétrer dans le compartiment et en essayant de le pousser hors de son lit. Un passager clandestin, sans billet, qui nous demande de le laisser dormir en marchant lentement mon partenaire lui se blottir sur son lit.
|
|
Die erste Nacht mein Reisegefährte nicht gut schlafen. Kurz nach Verlassen, bemerkte eine plumpe Schatten in die Kammer und versucht, ihn zu schieben aus seiner Koje. Ein blinder Passagier, ohne Ticket, das fordert uns auf, ihn schlafen lassen, während sie langsam geht mein Partner kuscheln ihn aus seiner Koje. Beide Seiten, ein mit einem blauen Affen Arbeit, andere unelegant Unterwäsche, die dunkle, Geschrei und Wehklagen, serielle ganze Szene. Die Ausgabe endet mit einem Riesen, der blinder Passagier begleitet schreit etwas und ausgestoßen von der Türklinke. Und wieder schlafen die Nacht unter dem afrikanischen stickigen Geräusch der Schienen und Stationen, an denen der Zug hält, mit gelegentlichen Kopf Stossen aus dem Fenster, zwei Augen wie zwei helle weiße Lichter in der Dunkelheit des Autos.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, que nos pide que le dejemos dormir mientras va poco a poco arrimándose a mi compañero sacándole de su litera. Las caras de ambos, uno con un mono azul de obra, otro en ropa interior nada elegante, a oscuras, entre gritos y lamentos, toda una escena de folletín. El tema se termina cuando un gigante que nos acompaña vocifera algo y el polizón sale despedido por la puerta sin pestillo. Y volvemos a dormir la noche asfixiante africana bajo el ruido de los raíles y de las estaciones donde el tren se detiene, con alguna que otra cabeza asomada por la ventanilla, dos ojos blancos brillantes como dos faros en la oscuridad del vagón.
|
|
La prima notte il mio compagno di viaggio non ha dormito bene. Poco dopo aver lasciato, notato un'ombra maldestro di entrare nel vano e cercando di spingerlo fuori del suo castello. Un clandestino, senza biglietto, che ci chiede di lasciarlo dormire mentre lentamente andando il mio compagno lui coccole dalla sua cuccetta. Entrambe le parti, uno con un lavoro di scimmia blu, un altro intimo inelegante, buio, grida e lamenti, Tutta la scena di serie. La questione si conclude con un gigante che accompagna il clandestino urla qualcosa e espulso dalla serratura della porta. E torna a dormire la notte sotto il rumore soffocante africana dei binari e delle stazioni dove il treno si ferma, con la testa occasionale spuntava fuori dalla finestra, due occhi come due luci bianche luminose nel buio della vettura.
|
|
A primeira noite meu companheiro de viagem não dormir bem. Pouco depois de sair, notado uma sombra desajeitada entrar no compartimento e tentando empurrá-lo para fora de sua cama. A clandestino, sem bilhete, que nos pede para deixá-lo dormir enquanto indo devagar meu parceiro aconchegando-lo fora de seu beliche. Ambos os lados, um com um trabalho de macaco azul, outra cueca deselegante, a escura, gritando e gemendo, cena inteira de série. A edição termina com um gigante que acompanha o clandestino grita alguma coisa e ejetado pelo trinco da porta. E volta a dormir a noite sob o ruído abafado Africano dos trilhos e estações onde o trem pára, com a cabeça ocasional saindo pela janela, dois olhos como duas luzes brancas brilhantes na escuridão do carro.
|
|
De eerste nacht mijn reisgenoot niet goed slapen. Kort na het verlaten, merkte een onhandige schaduw invoeren van het compartiment en proberen hem te duwen uit zijn kooi. Een verstekeling, zonder kaartje, die ons vraagt om hem te laten slapen terwijl langzaam gaan mijn partner knuffelen hem uit zijn kooi. Weerskanten, een met een blauwe aap werk, andere onelegante ondergoed, het donker, geschreeuw en gejammer, serial hele scène. De kwestie eindigt met een reus die de verstekeling begeleidt schreeuwt iets en uitgeworpen door de deurklink. En terug naar de nacht slapen onder de Afrikaanse verstikkende geluid van de rails en stations waar de trein stopt, met af en toe het hoofd porren uit het raam, twee ogen als twee heldere witte lichten in de duisternis van de auto.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, que nos pide que le dejemos dormir mientras va poco a poco arrimándose a mi compañero sacándole de su litera. Las caras de ambos, uno con un mono azul de obra, otro en ropa interior nada elegante, 暗い, entre gritos y lamentos, toda una escena de folletín. El tema se termina cuando un gigante que nos acompaña vocifera algo y el polizón sale despedido por la puerta sin pestillo. Y volvemos a dormir la noche asfixiante africana bajo el ruido de los raíles y de las estaciones donde el tren se detiene, con alguna que otra cabeza asomada por la ventanilla, dos ojos blancos brillantes como dos faros en la oscuridad del vagón.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, que nos pide que le dejemos dormir mientras va poco a poco arrimándose a mi compañero sacándole de su litera. Las caras de ambos, uno con un mono azul de obra, otro en ropa interior nada elegante, a les fosques, entre gritos y lamentos, toda una escena de folletín. El tema se termina cuando un gigante que nos acompaña vocifera algo y el polizón sale despedido por la puerta sin pestillo. Y volvemos a dormir la noche asfixiante africana bajo el ruido de los raíles y de las estaciones donde el tren se detiene, con alguna que otra cabeza asomada por la ventanilla, dos ojos blancos brillantes como dos faros en la oscuridad del vagón.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, que nos pide que le dejemos dormir mientras va poco a poco arrimándose a mi compañero sacándole de su litera. Las caras de ambos, uno con un mono azul de obra, otro en ropa interior nada elegante, mraku, entre gritos y lamentos, toda una escena de folletín. El tema se termina cuando un gigante que nos acompaña vocifera algo y el polizón sale despedido por la puerta sin pestillo. Y volvemos a dormir la noche asfixiante africana bajo el ruido de los raíles y de las estaciones donde el tren se detiene, con alguna que otra cabeza asomada por la ventanilla, dos ojos blancos brillantes como dos faros en la oscuridad del vagón.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, que nos pide que le dejemos dormir mientras va poco a poco arrimándose a mi compañero sacándole de su litera. Las caras de ambos, uno con un mono azul de obra, otro en ropa interior nada elegante, темные, entre gritos y lamentos, toda una escena de folletín. El tema se termina cuando un gigante que nos acompaña vocifera algo y el polizón sale despedido por la puerta sin pestillo. Y volvemos a dormir la noche asfixiante africana bajo el ruido de los raíles y de las estaciones donde el tren se detiene, con alguna que otra cabeza asomada por la ventanilla, dos ojos blancos brillantes como dos faros en la oscuridad del vagón.
|
|
La primera noche mi compañero de viaje no durmió bien. Poco después de salir, notamos una sombra torpe entrando en el compartimento y tratando de empujarle fuera de su litera. Un polizón, sin billete, hori eskatzen digu lo egiten utzi zion, poliki-poliki, nire bikotearekin joan bitartean snuggling zion bere litera du. Bi aldeetan, tximinoa urdin bat, lan bat, inelegant barruko beste, iluna, eta oihu indartsua nabigatzen ari, serie osoan eszena. Alea erraldoi batek stowaway batera bukatzen yells zerbait eta atea latch arabera egotziko. Eta atzera gauean lo egin da rails eta geltokiak non tren geltokietan Afrikako stifling zarata pean, noizbehinkako burua out poking leihoan, bi zuri distiratsua argiak bezala begiak autoa iluntasunean.
|
|
A primeira noite o meu compañeiro de viaxe non durmir ben. Pouco despois de saír, notado unha sombra desajeitada entrar no recinto e intentando empurralo para fóra da súa cama. A clandestino, sen billete, que nos pide para deixar durmir mentres indo a modo meu compañeiro aconchegando-lo fóra do seu Beliches. Ambos os dous lados, un con un traballo de mono azul, outra roupa interior deselegante, escuro, berrando e gemendo, escena enteira de serie. A edición remata cun xigante que acompaña o clandestino berra algo e ejetado polo trinco do porto. E volve a durmir a noite baixo o ruído afogado africano dos carrís e estacións onde o tren para, coa cabeza ocasional saíndo pola fiestra, dous ollos como dúas luces brancas brillantes na escuridade do coche.
|