|
|
W strukturze Zakładu mieści się jedno Laboratorium ( Pracownia Badań Skażeń Promieniotwórczych Środowiska) i kilka zespołów roboczych dedykowanych do określonych zadań badawczych. Pracownia Badań Skażeń Promieniotwórczych Środowiska prowadzi oznaczenia plutonu, ameryku, kiuru, uranu, toru, polonu, 90Sr, 63Ni, 7Be, 99Tc i 137Cs w różnego rodzaju próbkach środowiskowych. Zasadnicze wyposażenie to niskotłowe spektrometry promieniowania gamma o wysokiej rozdzielczości (germanowe), półprzewodnikowe spektrometry promieniowania alfa i spektrometr ciekłoscyntylacyjny. Laboratorium realizuje obecnie kilka projektów badawczych finansowanych z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz jeden projekt POMOST finansowany z Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Jeden z projektów MNiSW oraz projekt POMOST dotyczy skażeń radioaktywnych na Spitzbergenie. Dwa pozostałe projekty MNiSW dotyczą 99Tc w środowisku w Polsce oraz plutonu, ameryku i 90Sr w kościach ludzkich. W ramach tych projektów przygotowywane są dwie prace doktorskie. Od roku 1990 Pracownia stanowi część polskiej sieci monitoringu radioaktywności środowiska (od 2002 jako tzw. Laboratorium Specjalistyczne) koordynowanej przez PAA i CLOR. Co tydzień zbierane są i analizowane filtry powietrza dla oznaczeń sztucznych emiterów promieniowania gamma z granicą oznaczalności na poziomie 1 µBq/m3. Od 2007 Pracowania należy do ogólnoświatowej sieci jednoczącej takie laboratoria (koordynowanej przez Uniwersytet na Teneryfie w Hiszpanii). W ramach tej sieci prowadzone są analogiczne oznaczenia w filtrach powietrza z Botswany. W Pracowni przygotowano w ostatnich 2 latach dwie prace doktorskie dotyczące problemów obecności substancji radioaktywnych w powietrzu. Jedna z nich dotyczyła użycia kosmogenicznych 22Na i 7Be dla badań pionowego transportu aerozoli w troposferze a druga wykorzystania obecności izotopów plutonu do śledzenia tras migracji aerozoli. W tej ostatniej pracy, oprócz spektrometrii cząstek alfa wykorzystano również spektrometrię mas (współpraca z ING PAN). W roku 2008 zainstalowano w Pracowni licznik całego ciała z osłoną wykonaną z XIX-wiecznej stali, otrzymany ze Szpitala Uniwersyteckiego w Łodzi. W roku 2010 zainstalowano w nim dwa detektory germanowe oraz spektrometr w standardzie NIM uzupełniający istniejący duży detektor scyntylacyjny. Plany dalszego rozwoju Pracowni związane są z rozwojem w Polsce energetyki jądrowej.
|
