|
|
And every night, hundreds of “pubs” nationwide, and even in the distant geographies inhabited by a community in Irish-Australia, New Zealand, U.S.…- the old ballads are heard without a break: “Wild Rover”, “Whiskey in the jar”, “Dirty old town”, “Finnegan’s Wake”…, and clear, “Molly Malone”, a kind of unofficial national anthem: “In the city of Dublin, says the letter-, where the girls are so precious, first put my eyes on sweet Molly Malone…”.
|
|
|
Quant à la musique, L'Irlande est un peuple qui chantent sans relâche. Leurs chants traditionnels dans les milliers. Et tous les soirs, centaines de “pubs” l'échelle nationale, et même dans les géographies lointaines habitées par une communauté en irlandais et l'Australie, Nouvelle-Zélande, États-Unis…- les vieilles ballades se font entendre sans interruption: “Wild Rover”, “Whiskey In The Jar”, “Dirty Old Town”, “Finnegan Wake”…, et claire, “Molly Malone”, une sorte d'hymne national non officiel: “Dans la ville de Dublin, dit la lettre-, où les filles sont si précieux, d'abord mettre les yeux sur douce Molly Malone…”. C'est l'histoire simple d'un poissonnier qui vend des coquillages belle sur les quais de Dublin et mourut des fièvres.
|
|
|
In Bezug auf die Musik, Irland ist ein schonungslos singen Menschen. Ihre traditionelle Lieder in die Tausende. Und jede Nacht, Hunderte von “Pubs” bundesweit, und sogar in den entfernten Regionen, in denen ein irischer Community-Wohnung Australien, NZ, Vereinigte Staaten…- die alten Balladen sind ohne Rest gehört: “Wild Rover”, “Whiskey in the jar”, “Dirty Old Town”, “Finnegans Wake”…, und klar, “Molly Malone”, eine Art inoffizielle Nationalhymne: “In der Stadt Dublin, sagt der Brief-, wo die Mädchen sind so schön, an erster Stelle meine Augen auf süße Molly Malone…”. Es ist die einfache Geschichte einer schönen Fischhändler, Schalentiere verkauft in Dublin Docks und stirbt an Fieber.
|
|
|
En cuanto a la música, Irlanda es un pueblo que canta sin tregua. Sus canciones tradicionales se cuentan por millares. Y cada noche, en cientos de “pubs” por todo el país, e incluso en las lejanas geografías en donde habita una comunidad irlandesa -Australia, Nuova Zelanda, Stati Uniti…- las viejas baladas se oyen sin descanso: “Wild Rover”, “Whiskey in the jar”, “Dirty old town”, “Finnegan’s Wake”…, e chiaro, “Molly Malone”, una especie de himno nacional oficioso: “En la ciudad de Dublín -dice la letra-, en donde las muchachas son tan preciosas, puse por primera vez mis ojos en la dulce Molly Malone…”. Es la sencilla historia de una bella pescadera que vende moluscos en los muelles de Dublín y muere de fiebres.
|
|
|
Como para a música, A Irlanda é um povo cantando sem parar. Suas canções tradicionais nas milhares. E todas as noites, centenas de “bares” em todo o país, e mesmo nas localidades distantes habitadas por uma comunidade em irlandês-Austrália, Nova Zelândia, EUA…- as velhas baladas são ouvidas sem interrupções: “Wild Rover”, “Whiskey na jarra”, “Cidade velha e suja”, “Finnegans Wake”…, e claro, “Molly Malone”, uma espécie de hino nacional não oficial: “Na cidade de Dublin, diz a carta-, onde as meninas são tão precioso, pela primeira vez meus olhos em doce Molly Malone…”. É a história simples de um peixeiro bonita que vende marisco nas docas de Dublin e morreu de febres.
|
|
|
Wat de muziek, Ierland is een zingende mensen meedogenloos. Hun traditionele songs in de duizenden. En elke nacht, honderden “pubs” landelijk, en zelfs in de verre regio bewoond door een gemeenschap in Iers-Australië, Nieuw-Zeeland, Verenigde Staten…- de oude ballads worden gehoord zonder pauze: “Wild Rover”, “Whiskey in the jar”, “Dirty old town”, “Finnegan's Wake”…, en duidelijk, “Molly Malone”, een soort van onofficiële volkslied: “In de stad Dublin, zegt de letter-, waar de meisjes zijn zo kostbaar, op de eerste plaats mijn ogen op zoete Molly Malone…”. Het is het eenvoudige verhaal van een mooie visboer die schelpdieren verkoopt in de haven van Dublin en stierf aan koorts.
|
|
|
音楽へのように, アイルランドは執拗に歌う人です。. 何千人もの彼らの伝統的な歌. と毎晩, 何百もの “パブ” 全国の, さらにアイルランド、オーストラリアでコミュニティが住んで遠い地域で, ニュージーランド, 米国…- 古いバラードが途切れることなく聞こえます: “ワイルドローバー”, “瓶のウィスキー”, “ダーティ·オールド·タウン”, “フィネガンズ·ウェイク”…, と明確な, “モリー·マローン”, 非公式な国歌の種類: “ダブリンの街で、手紙には、言う, 女の子はとても貴重な場所, 第一甘いモリーマローンに私の目を置く…”. それは、ダブリンのドックで貝を売っていると発熱で死亡した美しい魚屋の単純な話です。.
|
|
|
Quant a la música, Irlanda és un poble que canta sense treva. Les seves cançons tradicionals es compten per milers. I cada nit, en centenars de “bars” per tot el país, i fins i tot en les llunyanes geografies on habita una comunitat irlandesa-Austràlia, Nova Zelanda, Estats Units…- les velles balades se senten sense descans: “Wild Rover”, “Whiskey In The Jar”, “Vell i brut poble”, “Finnegans Wake”…, i clar, “Molly Malone”, una mena d'himne nacional oficiós: “A la ciutat de Dublín-diu la lletra-, on les noies són tan precioses, vaig posar per primera vegada els meus ulls en la dolça Molly Malone…”. És la senzilla història d'una bella peixatera que ven mol · luscs en els molls de Dublín i mor de febres.
|
|
|
Što se tiče glazbe, Irska je pjevaju ljudi neumorno. Njihove tradicionalne pjesme u tisućama. I svake noći, stotine “baza” širom zemlje, pa čak iu udaljenim regijama gdje žive zajednice u irskoj-Australia, Novi Zeland, SAD…- stare balade su čuli bez prekida: “Wild Rover”, “Whiskey u staklenku”, “Prljavi Stari grad”, “Finnegans Wake”…, i jasno, “Molly Malone”, vrsta neslužbene himne: “U gradu Dublinu, kaže se u pismu-, gdje su djevojke toliko dragocjen, prvi staviti oči na slatko Molly Malone…”. To je jednostavna priča o prekrasnom trgovac ribom koji prodaje školjke na dokovima u Dublinu, a umro je od groznice.
|
|
|
Что касается музыки, Ирландия пели люди устали. Их традиционные песни в тысячах. И каждую ночь, сотни “Пабы” общенациональный, и даже в отдаленных регионах, населенных сообщества в Ирландии и Австралии, Новая Зеландия, США…- старые баллады звучат без перерыва: “Wild Rover”, “Виски в банке”, “Грязный старый город”, “Финнегана Wake”…, и ясно, “Molly Malone”, своего рода неофициальным гимном: “В городе Дублине, говорится в письме-, где девушки настолько драгоценны, первый же день моего глаза на сладкое Molly Malone…”. Это простая история о прекрасной рыбой, которая продает моллюсков на причале в Дублине и умер от лихорадки.
|
|
|
Musika, Irlanda da, abestu eta pertsona bat nonahi. Haien milaka abesti tradizional. Eta gauero, Ehunka “tabernak” nazio, eta baita komunitate bat, Gaelikoa-Australia bizi geografia urruneko, Zeelanda Berria, US…- balada zaharra, etenik gabe entzun dira: “Wild Rover”, “Whisky in the jar”, “Dirty zaharrean”, “Finnegan en Wake”…, argi eta garbi, “Molly Malone”, nazio ofiziala ereserki moduko bat: “Dublin hiria, gutun-dio, neskak beraz preziatuak dira, lehen jarri begiek Molly Malone…”. Arrain - saltzailea nor saltzen itsaski Dublin kaien eder baten istorioa sinplea da eta fevers de hil zen.
|
