aid – Übersetzung – Keybot-Wörterbuch

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Français English Spacer Help
Ausgangssprachen Zielsprachen
Keybot 16 Ergebnisse  www.2wayradio.eu
  Dwarfs (Mortal Empires)...  
With the aid of Runesmiths, new armoured suits have been developed to withstand high temperatures, as well as enemy strikes.
Avec l'aide des Maître des Runes, de nouveaux ensembles d'armure ont été développés pour résister aux températures élevées, ainsi qu'aux frappes ennemies.
Mit Hilfe der Runenschmiede wurden neue Körperpanzer entwickelt, die hohen Temperaturen und feindlichen Angriffen standhalten können.
S pomocí runových kovářů byly vyrobeny nové zbroje, odolné jak proti vysokým teplotám, tak i proti útoku nepřátel.
  Court of Lybaras Milita...  
Lahmizzash continued the fight against Nagash, retaking sacred Khemri with the aid of his potent Ushabti.
Lahmizzash pokračoval ve svém boji proti Nagashovi a s pomocí svých mocných ushabti znovu dobyl posvátné Khemri.
라미자쉬는 계속 나가쉬와 맞서 싸웠고, 막강한 우샤브티의 도움을 받아 신성한 켐리를 탈환했습니다.
Lahmizzash kontynuował walkę z Nagashem, odbijając z rąk nekromanty święte mury Khemri z pomocą swoich potężnych Ushabti.
Lahmizzash Nagash’a karşı savaşı sürdürdü, güçlü Ushabti’nin yardımıyla kutsal Khemri’yi geri aldı.
  Khemri Military - Total...  
Lahmizzash continued the fight against Nagash, retaking sacred Khemri with the aid of his potent Ushabti.
Lahmizzash poursuivit la lutte contre Nagash, reprenant Khemri la sacrée avec l'aide des ses puissants Ushabtis.
Lahmizzash pokračoval ve svém boji proti Nagashovi a s pomocí svých mocných ushabti znovu dobyl posvátné Khemri.
Lahmizzash kontynuował walkę z Nagashem, odbijając z rąk nekromanty święte mury Khemri z pomocą swoich potężnych Ushabti.
Ламиззаш продолжил войну с Нагашем и с помощью могучих ушебти освободил священный Хемри.
Lahmizzash Nagash’a karşı savaşı sürdürdü, güçlü Ushabti’nin yardımıyla kutsal Khemri’yi geri aldı.
  Clan Angrund (Mortal Em...  
With the aid of Runesmiths, new armoured suits have been developed to withstand high temperatures, as well as enemy strikes.
Avec l'aide des Maître des Runes, de nouveaux ensembles d'armure ont été développés pour résister aux températures élevées, ainsi qu'aux frappes ennemies.
Mit Hilfe der Runenschmiede wurden neue Körperpanzer entwickelt, die hohen Temperaturen und feindlichen Angriffen standhalten können.
Con la ayuda de los Herreros Rúnicos, se han creado nuevas armaduras que soportan altas temperaturas además de los golpes de los enemigos.
Con l’aiuto dei Forgiarune sono state sviluppate nuove armature in grado di resistere ad altissime temperature, nonché ai colpi nemici.
Z pomocą Kowali Run stworzono nowe zbroje, wytrzymałe na ogromne temperatury i ciosy wrogów.
Кователи рун помогли создать новые доспехи, способные защитить не только от вражеских ударов, но и от невыносимого жара.
  Exiles of Nehek Militar...  
Lahmizzash continued the fight against Nagash, retaking sacred Khemri with the aid of his potent Ushabti.
Lahmizzash poursuivit la lutte contre Nagash, reprenant Khemri la sacrée avec l'aide des ses puissants Ushabtis.
Lahmizzash führte den Kampf gegen Nagash fort und eroberte das heilige Khemri mithilfe seiner mächtigen Ushabti zurück.
Lahmizzash continuó luchando contra Nagash, reconquistando la sagrada Khemri con la ayuda de sus potentes Ushabti.
라미자쉬는 계속 나가쉬와 맞서 싸웠고, 막강한 우샤브티의 도움을 받아 신성한 켐리를 탈환했습니다.
Ламиззаш продолжил войну с Нагашем и с помощью могучих ушебти освободил священный Хемри.
Lahmizzash Nagash’a karşı savaşı sürdürdü, güçlü Ushabti’nin yardımıyla kutsal Khemri’yi geri aldı.
  The Empire (Mortal Empi...  
A regimental musician beats out a regular tattoo to aid marching, even speeding units along when the meter quickens.
Un musicien du régiment bat une mesure régulière pour faciliter la marche, voire faire accélérer les unités sur la route.
Ein Regimentsmusiker schlägt einen regelmäßigen Takt, damit die Einheiten immer im Gleichschritt marschieren, wie schnell er auch spielen mag.
El músico de un regimiento hace sonar un ritmo regular para ayudar a la marcha, acelerándolo cuando sea necesario que las unidades aceleren el paso.
Il musico del reggimento batte ritmi regolari che aiutano la marcia, e riesce perfino a velocizzare le unità quando la ritmica si infittisce.
Plukovní hudba udává pravidelný pochodový rytmus a dokáže jednotky i zrychlit, když zahraje něco svižnějšího.
Pułkowy grajek wygrywa rytmiczną melodię, pomagającą oddziałowi w marszu. Zwiększając tempo muzyki, może zmusić żołnierzy do szybszego maszerowania.
Отбивая ритм, полковой музыкант помогает войскам идти в ногу и даже может влиять на темп марша.
Bir alay müzisyeni marşı yönetmek için trampet çalar, metronomu hızlandıkça birimler daha hızlı ilerler.
  Followers of Nagash Mil...  
Lahmizzash continued the fight against Nagash, retaking sacred Khemri with the aid of his potent Ushabti.
Lahmizzash poursuivit la lutte contre Nagash, reprenant Khemri la sacrée avec l'aide des ses puissants Ushabtis.
Lahmizzash führte den Kampf gegen Nagash fort und eroberte das heilige Khemri mithilfe seiner mächtigen Ushabti zurück.
Lahmizzash continuó luchando contra Nagash, reconquistando la sagrada Khemri con la ayuda de sus potentes Ushabti.
Lahmizzash continuò a combattere contro Nagash, riprendendo il controllo di Khemri con l'aiuto dei suoi possenti Ushabti.
Lahmizzash pokračoval ve svém boji proti Nagashovi a s pomocí svých mocných ushabti znovu dobyl posvátné Khemri.
라미자쉬는 계속 나가쉬와 맞서 싸웠고, 막강한 우샤브티의 도움을 받아 신성한 켐리를 탈환했습니다.
Lahmizzash kontynuował walkę z Nagashem, odbijając z rąk nekromanty święte mury Khemri z pomocą swoich potężnych Ushabti.
Ламиззаш продолжил войну с Нагашем и с помощью могучих ушебти освободил священный Хемри.
Lahmizzash Nagash’a karşı savaşı sürdürdü, güçlü Ushabti’nin yardımıyla kutsal Khemri’yi geri aldı.
  Ballistarii - Italia - ...  
Whilst many types were developed in ancient times, Roman crossbows bore similarities to later Medieval weapons, rather than being modelled on the Greek gastraphete. Operated by inserting the bolt and pulling it into place using a lever or crank, more torsion was created than a human could achieve without aid.
В документе "Нотиция дигнитатум" многие легионы отнесены к баллистариям. Поскольку у римлян едва ли было такое количество полноразмерных баллист, можно предположить, что под этим терминам имелись в виду пехотинцы с арбалетами (так называемыми "манубаллистами"). В античном мире было известно несколько конструкций подобного оружия; римский арбалет был ближе к аналогам из позднего Средневековья, чем к греческим гастрафетам. Его тетива натягивалась посредством рычага или ворота, что позволяло развивать усилия, недоступные человеку. По мощности такой арбалет намного превосходил лук, пробивая даже самые прочные доспехи.
  Desert Cohort - Masaesy...  
The historian Suetonius mentions that there were Numidian 'legions', a term reserved for Roman troops, when passing comment on Julius Caesar’s speech regarding Juba’s march to aid Scipio before the Battle of Thapsus in 46BC.
Numidien hatte eine große Kriegertradition, was zum Teil auf die vergangenen internen Kriege und erbitterten Fehden zwischen den Massyliern im Osten und den Massäsyliern im Westen zurückzuführen war. Während der Punischen Kriege wechselten sie die Seiten, wie es ihnen passte, und wurden erst nach der verhängnisvollen Schlacht von Zama im Jahre 202 v. Chr. zu einem vereinten Staat. Mit der Niederlage Karthagos konnte Numidien seine Grenzen ausweiten, was schließlich zum Jugurthinischen Krieg von 112–105 v. Chr. mit Rom führte. Der numidische König Jugurtha wurde erst nach dem Verrat durch seinen Schwiegervater Bocchus besiegt. Zwar sind die Numidier als Kavalleristen berühmt, doch auch ihre Infanterie war sehr effektiv. Der Historiker Sueton spricht in seinem Kommentar zu Julius Cäsars Rede bezüglich Jubas Marsch zur Hilfe von Scipio im Vorfeld der Schlacht bei Thapsus 46 v. Chr. von numidischen „Legionen“ – ein für römische Truppen vorbehaltener Ausdruck. Dies deutet nicht nur auf ein ähnliches Äußeres, sondern auch auf einen ähnlichen Kampfstil einiger Numidier hin. Die Numidier nahmen auch andere Taktiken und Ausrüstungen an, wie etwa an Thureos erinnernde Schilde oder Speere, die denen von Hopliten ähnelten.
Numidia tenía a sus espaldas una feroz tradición guerrera, en parte motivada por los enconados enfrentamientos y las luchas internas entre masilios y masesilos. Se posicionaron y cambiaron de bando en las guerras púnicas, en función de sus propios planes, y solo se convirtieron en un único estado tras la batalla de Zama, en el 202 a. C. Con la derrota de Cartago, los númidas vieron el camino despejado para su expansión territorial, la cual los llevó a la Guerra de Jugurta contra Roma, entre el 112 y el 105 a. C. Solo se consiguió derrotar al rey númida Jugurta gracias a la traición de Boco, su suegro. Pese a su gran reputación como soldados de caballería, sus tropas de infantería también eran muy eficaces. El historiador Suetonio menciona la existencia de "legiones númidas" —término que, en los escritos de autores romanos, solía describir a las tropas romanas— en su comentario sobre el discurso de Julio César sobre la marcha de Juba, para ayudar a Escipión, antes de la batalla de Tapso en el 46 a. C. Esto sugiere no solo que luchaban de una manera similar a la romana, sino también que seguramente tenían un equipamiento parecido. Los númidas también adoptaron otras tácticas y equipamiento bélico, como escudos similares al tureo y lanzas parecidas a las de los hoplitas.
  Desert Legionary Cavalr...  
The historian Suetonius mentions that there were Numidian 'legions', a term reserved for Roman troops, when passing comment on Julius Caesar’s speech regarding Juba’s march to aid Scipio before the Battle of Thapsus in 46BC.
La Numidie avait une terrible réputation guerrière, en partie à cause des Massyles à l'est et des Massæsyles à l'ouest, traditionnellement déchirés par les conflits et les luttes intestines. Ils prirent parti aux guerres puniques, changeant de camp en fonction de leurs propres intérêts. Ils n'émergèrent en tant qu'État unifié qu'après la bataille de Zama en 202 av. J.-C. La chute de Carthage permit aux Numides d'étendre leurs terres, ce qui mena à la guerre de Jugurtha de 112 à 105 av. J.-C. contre Rome. Le roi de Numidie, Jugurtha, ne fut défait que quand il fut trahi par son beau-père, Bocchus. Les Numides étaient des cavaliers reconnus ; cependant, leurs forces d'infanterie étaient aussi très efficaces. L'historien Suétone mentionne l'existence de « légions numides », terme normalement utilisé pour désigner des troupes romaines, lorsqu'il commente le discours de Jules César au sujet du soutien de Juba à Scipion avant la bataille de Thapsus en 46 av. J.-C. Cela suggère que certains Numides se battaient dans le style romain, et qu'ils étaient équipés de façon similaire. Les Numides adoptèrent également d'autres tactiques et équipements de guerre comme le bouclier de style thureos et les lances de style hoplite.
Numidien hatte eine große Kriegertradition, was zum Teil auf die vergangenen internen Kriege und erbitterten Fehden zwischen den Massyliern im Osten und den Massäsyliern im Westen zurückzuführen war. Während der Punischen Kriege wechselten sie die Seiten, wie es ihnen passte, und wurden erst nach der verhängnisvollen Schlacht von Zama im Jahre 202 v. Chr. zu einem vereinten Staat. Mit der Niederlage Karthagos konnte Numidien seine Grenzen ausweiten, was schließlich zum Jugurthinischen Krieg von 112–105 v. Chr. mit Rom führte. Der numidische König Jugurtha wurde erst nach dem Verrat durch seinen Schwiegervater Bocchus besiegt. Zwar sind die Numidier als Kavalleristen berühmt, doch auch ihre Infanterie war sehr effektiv. Der Historiker Sueton spricht in seinem Kommentar zu Julius Cäsars Rede bezüglich Jubas Marsch zur Hilfe von Scipio im Vorfeld der Schlacht bei Thapsus 46 v. Chr. von numidischen „Legionen“ – ein für römische Truppen vorbehaltener Ausdruck. Dies deutet nicht nur auf ein ähnliches Äußeres, sondern auch auf einen ähnlichen Kampfstil einiger Numidier hin. Die Numidier nahmen auch andere Taktiken und Ausrüstungen an, wie etwa an Thureos erinnernde Schilde oder Speere, die denen von Hopliten ähnelten.
Numidia tenía a sus espaldas una feroz tradición guerrera, en parte motivada por los enconados enfrentamientos y las luchas internas entre masilios y masesilos. Se posicionaron y cambiaron de bando en las guerras púnicas, en función de sus propios planes, y solo se convirtieron en un único estado tras la batalla de Zama, en el 202 a. C. Con la derrota de Cartago, los númidas vieron el camino despejado para su expansión territorial, la cual los llevó a la Guerra de Jugurta contra Roma, entre el 112 y el 105 a. C. Solo se consiguió derrotar al rey númida Jugurta gracias a la traición de Boco, su suegro. Pese a su gran reputación como soldados de caballería, sus tropas de infantería también eran muy eficaces. El historiador Suetonio menciona la existencia de "legiones númidas" —término que, en los escritos de autores romanos, solía describir a las tropas romanas— en su comentario sobre el discurso de Julio César sobre la marcha de Juba, para ayudar a Escipión, antes de la batalla de Tapso en el 46 a. C. Esto sugiere no solo que luchaban de una manera similar a la romana, sino también que seguramente tenían un equipamiento parecido. Los númidas también adoptaron otras tácticas y equipamiento bélico, como escudos similares al tureo y lanzas parecidas a las de los hoplitas.
  Armoured Numidian Spear...  
The historian Suetonius mentions that there were Numidian 'legions', a term reserved for Roman troops, when passing comment on Julius Caesar’s speech regarding Juba’s march to aid Scipio before the Battle of Thapsus in 46BC.
La Numidie avait une terrible réputation guerrière, en partie à cause des Massyles à l'est et des Masaesyles à l'ouest, traditionnellement déchirés par les conflits et les luttes intestines. Ils prirent parti aux guerres puniques, changeant de camp en fonction de leurs propres intérêts. Ils n'émergèrent en tant qu'État unifié qu'après la bataille de Zama en 202 av. J.-C. La chute de Carthage permit aux Numides d'étendre leurs terres, ce qui mena à la guerre de Jugurtha de 112 à 105 av. J.-C. contre Rome. Le roi de Numidie, Jugurtha, ne fut défait que quand il fut trahi par son beau-père, Bocchus. Les Numides étaient des cavaliers reconnus ; cependant, leurs forces d'infanterie étaient aussi très efficaces. L'historien Suétone mentionne l'existence de « légions numides », terme normalement utilisé pour désigner des troupes romaines, lorsqu'il commente le discours de Jules César au sujet du soutien de Juba à Scipion avant la bataille de Thapsus en 46 av. J.-C. Cela suggère que certains Numides se battaient dans le style romain, et qu'ils étaient équipés de façon similaire. Les Numides adoptèrent également d'autres tactiques et équipements de guerre comme le bouclier de style thureos et les lances de style hoplite.
Numidien hatte eine große Kriegertradition, was zum Teil auf die vergangenen internen Kriege und erbitterten Fehden zwischen den Massyliern im Osten und den Massäsyliern im Westen zurückzuführen war. Während der Punischen Kriege wechselten sie die Seiten, wie es ihnen passte, und wurden erst nach der verhängnisvollen Schlacht von Zama im Jahre 202 v. Chr. zu einem vereinten Staat. Mit der Niederlage Karthagos konnte Numidien seine Grenzen ausweiten, was schließlich zum Jugurthinischen Krieg von 112–105 v. Chr. mit Rom führte. Der numidische König Jugurtha wurde erst nach dem Verrat durch seinen Schwiegervater Bocchus besiegt. Zwar sind die Numidier als Kavalleristen berühmt, doch auch ihre Infanterie war sehr effektiv. Der Historiker Sueton spricht in seinem Kommentar zu Julius Cäsars Rede bezüglich Jubas Marsch zur Hilfe von Scipio im Vorfeld der Schlacht bei Thapsus 46 v. Chr. von numidischen „Legionen“ – ein für römische Truppen vorbehaltener Ausdruck. Dies deutet nicht nur auf ein ähnliches Äußeres, sondern auch auf einen ähnlichen Kampfstil einiger Numidier hin. Die Numidier nahmen auch andere Taktiken und Ausrüstungen an, wie etwa an Thureos erinnernde Schilde oder Speere, die denen von Hopliten ähnelten.
Numidia tenía a sus espaldas una feroz tradición guerrera, en parte motivada por los enconados enfrentamientos y las luchas internas entre masilios y masesilos. Se posicionaron y cambiaron de bando en las guerras púnicas, en función de sus propios planes, y solo se convirtieron en un único estado tras la batalla de Zama, en el 202 a. C. Con la derrota de Cartago, los númidas vieron el camino despejado para su expansión territorial, la cual los llevó a la Guerra de Jugurta contra Roma, entre el 112 y el 105 a. C. Solo se consiguió derrotar al rey númida Jugurta gracias a la traición de Boco, su suegro. Pese a su gran reputación como soldados de caballería, sus tropas de infantería también eran muy eficaces. El historiador Suetonio menciona la existencia de "legiones númidas" —término que, en los escritos de autores romanos, solía describir a las tropas romanas— en su comentario sobre el discurso de Julio César sobre la marcha de Juba, para ayudar a Escipión, antes de la batalla de Tapso en el 46 a. C. Esto sugiere no solo que luchaban de una manera similar a la romana, sino también que seguramente tenían un equipamiento parecido. Los númidas también adoptaron otras tácticas y equipamiento bélico, como escudos similares al tureo y lanzas parecidas a las de los hoplitas.
La Numidia aveva una forte tradizione guerriera, in parte perché i Massili orientali e i Masesili occidentali passavano molto tempo a combattersi fra di loro in guerre intestine. Durante le guerre puniche, passarono da uno schieramento all'altro per assecondare le proprie mire, ed emersero come uno stato unico soltanto dopo la catastrofica Battaglia di Zama, nel 202 a.C. La caduta di Cartagine permise ai Numidi di espandere il proprio territorio, il che portò alla guerra giugurtina contro Roma, dal 112 al 105 a.C. Il re della Numidia, Giugurta, fu sconfitto solo dopo il tradimento di suo suocero, Bocco. Sebbene i Numidi fossero principalmente famosi per i propri cavalieri, anche i loro fanti erano parecchio efficaci. Lo storico Svetonio, in un commento al discorso di Giulio Cesare riguardo la marcia di Giuba in aiuto a Scipione prima della Battaglia di Tapso nel 46 a.C., parla di "legioni" numidiche, un termine riservato solo alle truppe romane. Ciò sembra suggerire che alcuni Numidi combattessero in stile romano e, probabilmente, che fossero equipaggiati in maniera simile. I Numidi adottarono anche una serie di tattiche e nuove armi, come scudi simili ai thureos e lance come gli opliti.
Z Numidie tradičně pocházeli zuřiví válečníci, z větší části proto, že spolu východní Massylové a západní Masaesylové dlouhá léta vedli války, potyčky a šarvátky. Za punských válek se nechávali najímat oběma stranami, jak jim to zrovna vyhovovalo, a jednotný stát vytvořili až po strašlivé bitvě u Zamy v roce 202 př. n. l. Po pádu Kartága mohla Numidie rozšířit své území a v letech 112–105 př. n. l. nakonec vedla jugurtinské války proti Římu. Numidský král Jugurtha byl poražen teprve když ho zradil jeho vlastní tchán Bocchus. Vyhlášená byla sice především numidská jízda, ale jejich pěchota byla také velmi efektivní. Suetonius se ve svém komentáři o projevu Julia Caesara o Jubově pochodu na pomoc Scipiovi před bitvou u Thapsu v roce 46 př. n. l. zmiňuje o „numidských legiích“, což byl výraz, který se používal výhradně pro římské jednotky. To naznačuje, že některé numidské jednotky nejen podobně jako legie vypadaly, ale používaly také podobný styl boje. Numiďané převzali také jiné typy taktiky a válečného vybavení, například štít typu thureos a kopí, jaké používali hoplíté.
  Desert Legionaries - Ma...  
The historian Suetonius mentions that there were Numidian 'legions', a term reserved for Roman troops, when passing comment on Julius Caesar’s speech regarding Juba’s march to aid Scipio before the Battle of Thapsus in 46BC.
La Numidie avait une terrible réputation guerrière, en partie à cause des Massyles à l'est et des Massæsyles à l'ouest, traditionnellement déchirés par les conflits et les luttes intestines. Ils prirent parti aux guerres puniques, changeant de camp en fonction de leurs propres intérêts. Ils n'émergèrent en tant qu'État unifié qu'après la bataille de Zama en 202 av. J.-C. La chute de Carthage permit aux Numides d'étendre leurs terres, ce qui mena à la guerre de Jugurtha de 112 à 105 av. J.-C. contre Rome. Le roi de Numidie, Jugurtha, ne fut défait que quand il fut trahi par son beau-père, Bocchus. Les Numides étaient des cavaliers reconnus ; cependant, leurs forces d'infanterie étaient aussi très efficaces. L'historien Suétone mentionne l'existence de « légions numides », terme normalement utilisé pour désigner des troupes romaines, lorsqu'il commente le discours de Jules César au sujet du soutien de Juba à Scipion avant la bataille de Thapsus en 46 av. J.-C. Cela suggère que certains Numides se battaient dans le style romain, et qu'ils étaient équipés de façon similaire. Les Numides adoptèrent également d'autres tactiques et équipements de guerre comme le bouclier de style thureos et les lances de style hoplite.
Numidien hatte eine große Kriegertradition, was zum Teil auf die vergangenen internen Kriege und erbitterten Fehden zwischen den Massyliern im Osten und den Massäsyliern im Westen zurückzuführen war. Während der Punischen Kriege wechselten sie die Seiten, wie es ihnen passte, und wurden erst nach der verhängnisvollen Schlacht von Zama im Jahre 202 v. Chr. zu einem vereinten Staat. Mit der Niederlage Karthagos konnte Numidien seine Grenzen ausweiten, was schließlich zum Jugurthinischen Krieg von 112–105 v. Chr. mit Rom führte. Der numidische König Jugurtha wurde erst nach dem Verrat durch seinen Schwiegervater Bocchus besiegt. Zwar sind die Numidier als Kavalleristen berühmt, doch auch ihre Infanterie war sehr effektiv. Der Historiker Sueton spricht in seinem Kommentar zu Julius Cäsars Rede bezüglich Jubas Marsch zur Hilfe von Scipio im Vorfeld der Schlacht bei Thapsus 46 v. Chr. von numidischen „Legionen“ – ein für römische Truppen vorbehaltener Ausdruck. Dies deutet nicht nur auf ein ähnliches Äußeres, sondern auch auf einen ähnlichen Kampfstil einiger Numidier hin. Die Numidier nahmen auch andere Taktiken und Ausrüstungen an, wie etwa an Thureos erinnernde Schilde oder Speere, die denen von Hopliten ähnelten.
La Numidia aveva una forte tradizione guerriera, in parte perché i Massili orientali e i Masesili occidentali passavano molto tempo a combattersi fra di loro in guerre intestine. Durante le guerre puniche, passarono da uno schieramento all'altro per assecondare le proprie mire, ed emersero come uno stato unico soltanto dopo la catastrofica Battaglia di Zama, nel 202 a.C. La caduta di Cartagine permise ai Numidi di espandere il proprio territorio, il che portò alla guerra giugurtina contro Roma, dal 112 al 105 a.C. Il re della Numidia, Giugurta, fu sconfitto solo dopo il tradimento di suo suocero, Bocco. Sebbene i Numidi fossero principalmente famosi per i propri cavalieri, anche i loro fanti erano parecchio efficaci. Lo storico Svetonio, in un commento al discorso di Giulio Cesare riguardo la marcia di Giuba in aiuto a Scipione prima della Battaglia di Tapso nel 46 a.C., parla di "legioni" numidiche, un termine riservato solo alle truppe romane. Ciò sembra suggerire che alcuni Numidi combattessero in stile romano e, probabilmente, che fossero equipaggiati in maniera simile. I Numidi adottarono anche una serie di tattiche e nuove armi, come scudi simili ai thureos e lance come gli opliti.
Z Numidie tradičně pocházeli zuřiví válečníci, z větší části proto, že spolu východní Massylové a západní Masaesylové dlouhá léta vedli války, potyčky a šarvátky. Za punských válek se nechávali najímat oběma stranami, jak jim to zrovna vyhovovalo, a jednotný stát vytvořili až po strašlivé bitvě u Zamy v roce 202 př. n. l. Po pádu Kartága mohla Numidie rozšířit své území a v letech 112–105 př. n. l. nakonec vedla jugurtinské války proti Římu. Numidský král Jugurtha byl poražen teprve když ho zradil jeho vlastní tchán Bocchus. Vyhlášená byla sice především numidská jízda, ale jejich pěchota byla také velmi efektivní. Suetonius se ve svém komentáři o projevu Julia Caesara o Jubově pochodu na pomoc Scipionovi před bitvou u Thapsu v roce 46 př. n. l. zmiňuje o „numidských legiích“, což byl výraz, který se používal výhradně pro římské jednotky. To naznačuje, že některé numidské jednotky nejen podobně jako legie vypadaly, ale používaly také podobný styl boje. Numiďané převzali také jiné typy taktiky a válečného vybavení, například štít typu thureos a kopí, jaké používali hoplíté.
Numidia miała długą tradycję wojenną wynikającą z wewnętrznych konfliktów pomiędzy wschodnią Massylią i zachodnią Masaesylią. Podczas wojen punickich Numidyjczycy wielokrotnie zmieniali strony, zgodnie z ich bieżącym interesem. Dopiero po bitwie pod Zamą w 202 r. p.n.e. zjednoczyli się, tworząc jednolite państwo. Upadek Kartaginy pozwolił im poszerzyć terytorium, co w latach 112-105 p.n.e. doprowadziło do wojny jugurtyńskiej z Rzymem. Jugurta, król Numidii, ostatecznie poległ, zdradzony przez stryja Bokchusa. Choć Numidyjczycy byli powszechnie znani jako wybitni jeźdźcy, posiadali też skuteczne oddziały piechoty. Historyk Swetoniusz, komentując przemówienie Juliusza Cezara na temat Juby idącego z pomocą Scypionowi przed bitwą pod Tapsus w 46 r. p.n.e., wspominał nawet o „numidyjskich legionach”, choć słowo to było zazwyczaj zarezerwowane dla wojsk rzymskich. Sugeruje to, że pod względem taktyki i wyposażenia Numidyjczycy przypominali armię Rzymu.  Przejmowali także metody walki i broń innych ludów, na przykład tarczę theuros i włócznie hoplitów.
Numidya'nın azılı bir savaşçı geleneği vardı, bunun nedeni kısmen doğulu Massiller ve batılı Masesiller arasında acı bir kan davası ve iç harp gelenekleri olmasındandı. Pön Savaşları'nda kendi gündelik çıkarlarına uyacak biçimde taraf tuttular ve değiştirdiler ve ancak MÖ 202'deki dehşetli Zama Savaşı'ndan sonra tek bir devlet olarak birleştiler. Kartaca'nın yenilgisi, Numidyalılar'ın topraklarını genişletmelerine olanak verdi ve en sonunda MÖ 112-105 arasında, Roma'ya karşı Jugurthine Savaşı'nın çıkmasına yol açtı. Numidya kralı Jugurtha, yalnızca kendi kayın babası Bocchus tarafından ihanete uğradığında yenildi. Numidyalılar süvariler olarak ünlenmiş olsalar da, piyade kuvvetleri de aynı zamanda oldukça etkiliydi. Tarihçi Suetonius, Jül Sezar'ın MÖ 46'da Thapsus Savaşı'ndan önce Scipio'ya yardım etmek için Juba'nın yürüyüşü hakkında verdiği söyleve yorum yazarken, orada Numidya" lejyonları" olduğundan bahseder, bu terim normalde Roma yazımlarında esasen sadece Roma birlikleri için kullanılırdı. Bu gösterir ki; bazı Numidyalılar, Roma tarzında savaşıyorlardı ve muhtemelen benzer şekilde teçhizatlanmışlardı. Numidyalılar aynı zamanda diğer taktikleri ve thureos tarzı kalkan ya da hoplit benzeri mızraklar gibi savaş tertibatlarını da benimsediler.
  Desert Vigiles - Masaes...  
The historian Suetonius mentions that there were Numidian 'legions', a term reserved for Roman troops, when passing comment on Julius Caesar’s speech regarding Juba’s march to aid Scipio before the Battle of Thapsus in 46BC.
La Numidie avait une terrible réputation guerrière, en partie à cause des Massyles à l'est et des Massæsyles à l'ouest, traditionnellement déchirés par les conflits et les luttes intestines. Ils prirent parti aux guerres puniques, changeant de camp en fonction de leurs propres intérêts. Ils n'émergèrent en tant qu'État unifié qu'après la bataille de Zama en 202 av. J.-C. La chute de Carthage permit aux Numides d'étendre leurs terres, ce qui mena à la guerre de Jugurtha de 112 à 105 av. J.-C. contre Rome. Le roi de Numidie, Jugurtha, ne fut défait que quand il fut trahi par son beau-père, Bocchus. Les Numides étaient des cavaliers reconnus ; cependant, leurs forces d'infanterie étaient aussi très efficaces. L'historien Suétone mentionne l'existence de « légions numides », terme normalement utilisé pour désigner des troupes romaines, lorsqu'il commente le discours de Jules César au sujet du soutien de Juba à Scipion avant la bataille de Thapsus en 46 av. J.-C. Cela suggère que certains Numides se battaient dans le style romain, et qu'ils étaient équipés de façon similaire. Les Numides adoptèrent également d'autres tactiques et équipements de guerre comme le bouclier de style thureos et les lances de style hoplite.
Numidien hatte eine große Kriegertradition, was zum Teil auf die vergangenen internen Kriege und erbitterten Fehden zwischen den Massyliern im Osten und den Massäsyliern im Westen zurückzuführen war. Während der Punischen Kriege wechselten sie die Seiten, wie es ihnen passte, und wurden erst nach der verhängnisvollen Schlacht von Zama im Jahre 202 v. Chr. zu einem vereinten Staat. Mit der Niederlage Karthagos konnte Numidien seine Grenzen ausweiten, was schließlich zum Jugurthinischen Krieg von 112–105 v. Chr. mit Rom führte. Der numidische König Jugurtha wurde erst nach dem Verrat durch seinen Schwiegervater Bocchus besiegt. Zwar sind die Numidier als Kavalleristen berühmt, doch auch ihre Infanterie war sehr effektiv. Der Historiker Sueton spricht in seinem Kommentar zu Julius Cäsars Rede bezüglich Jubas Marsch zur Hilfe von Scipio im Vorfeld der Schlacht bei Thapsus 46 v. Chr. von numidischen „Legionen“ – ein für römische Truppen vorbehaltener Ausdruck. Dies deutet nicht nur auf ein ähnliches Äußeres, sondern auch auf einen ähnlichen Kampfstil einiger Numidier hin. Die Numidier nahmen auch andere Taktiken und Ausrüstungen an, wie etwa an Thureos erinnernde Schilde oder Speere, die denen von Hopliten ähnelten.
Numidia tenía a sus espaldas una feroz tradición guerrera, en parte motivada por los enconados enfrentamientos y las luchas internas entre masilios y masesilos. Se posicionaron y cambiaron de bando en las guerras púnicas, en función de sus propios planes, y solo se convirtieron en un único estado tras la batalla de Zama, en el 202 a. C. Con la derrota de Cartago, los númidas vieron el camino despejado para su expansión territorial, la cual los llevó a la Guerra de Jugurta contra Roma, entre el 112 y el 105 a. C. Solo se consiguió derrotar al rey númida Jugurta gracias a la traición de Boco, su suegro. Pese a su gran reputación como soldados de caballería, sus tropas de infantería también eran muy eficaces. El historiador Suetonio menciona la existencia de "legiones númidas" —término que, en los escritos de autores romanos, solía describir a las tropas romanas— en su comentario sobre el discurso de Julio César sobre la marcha de Juba, para ayudar a Escipión, antes de la batalla de Tapso en el 46 a. C. Esto sugiere no solo que luchaban de una manera similar a la romana, sino también que seguramente tenían un equipamiento parecido. Los númidas también adoptaron otras tácticas y equipamiento bélico, como escudos similares al tureo y lanzas parecidas a las de los hoplitas.
La Numidia aveva una forte tradizione guerriera, in parte perché i Massili orientali e i Masesili occidentali passavano molto tempo a combattersi fra di loro in guerre intestine. Durante le guerre puniche, passarono da uno schieramento all'altro per assecondare le proprie mire, ed emersero come uno stato unico soltanto dopo la catastrofica Battaglia di Zama, nel 202 a.C. La caduta di Cartagine permise ai Numidi di espandere il proprio territorio, il che portò alla guerra giugurtina contro Roma, dal 112 al 105 a.C. Il re della Numidia, Giugurta, fu sconfitto solo dopo il tradimento di suo suocero, Bocco. Sebbene i Numidi fossero principalmente famosi per i propri cavalieri, anche i loro fanti erano parecchio efficaci. Lo storico Svetonio, in un commento al discorso di Giulio Cesare riguardo la marcia di Giuba in aiuto a Scipione prima della Battaglia di Tapso nel 46 a.C., parla di "legioni" numidiche, un termine riservato solo alle truppe romane. Ciò sembra suggerire che alcuni Numidi combattessero in stile romano e, probabilmente, che fossero equipaggiati in maniera simile. I Numidi adottarono anche una serie di tattiche e nuove armi, come scudi simili ai thureos e lance come gli opliti.
Z Numidie tradičně pocházeli zuřiví válečníci, z větší části proto, že spolu východní Massylové a západní Masaesylové dlouhá léta vedli války, potyčky a šarvátky. Za punských válek se nechávali najímat oběma stranami, jak jim to zrovna vyhovovalo, a jednotný stát vytvořili až po strašlivé bitvě u Zamy v roce 202 př. n. l. Po pádu Kartága mohla Numidie rozšířit své území a v letech 112–105 př. n. l. nakonec vedla jugurtinské války proti Římu. Numidský král Jugurtha byl poražen teprve když ho zradil jeho vlastní tchán Bocchus. Vyhlášená byla sice především numidská jízda, ale jejich pěchota byla také velmi efektivní. Suetonius se ve svém komentáři o projevu Julia Caesara o Jubově pochodu na pomoc Scipionovi před bitvou u Thapsu v roce 46 př. n. l. zmiňuje o „numidských legiích“, což byl výraz, který se používal výhradně pro římské jednotky. To naznačuje, že některé numidské jednotky nejen podobně jako legie vypadaly, ale používaly také podobný styl boje. Numiďané převzali také jiné typy taktiky a válečného vybavení, například štít typu thureos a kopí, jaké používali hoplíté.
Numidia miała długą tradycję wojenną wynikającą z wewnętrznych konfliktów pomiędzy wschodnią Massylią i zachodnią Masaesylią. Podczas wojen punickich Numidyjczycy wielokrotnie zmieniali strony, zgodnie z ich bieżącym interesem. Dopiero po bitwie pod Zamą w 202 r. p.n.e. zjednoczyli się, tworząc jednolite państwo. Upadek Kartaginy pozwolił im poszerzyć terytorium, co w latach 112-105 p.n.e. doprowadziło do wojny jugurtyńskiej z Rzymem. Jugurta, król Numidii, ostatecznie poległ, zdradzony przez stryja Bokchusa. Choć Numidyjczycy byli powszechnie znani jako wybitni jeźdźcy, posiadali też skuteczne oddziały piechoty. Historyk Swetoniusz, komentując przemówienie Juliusza Cezara na temat Juby idącego z pomocą Scypionowi przed bitwą pod Tapsus w 46 r. p.n.e., wspominał nawet o „numidyjskich legionach”, choć słowo to było zazwyczaj zarezerwowane dla wojsk rzymskich. Sugeruje to, że pod względem taktyki i wyposażenia Numidyjczycy przypominali armię Rzymu.  Przejmowali także metody walki i broń innych ludów, na przykład tarczę theuros i włócznie hoplitów.
Нумидийцы были свирепыми воинами, закаленными в распрях и внутренней войне между восточными массилами и западными массесилами. Они занимали различные стороны в Пунических войнах и меняли их, следуя собственной политике. Одним государством они стали лишь после разрушительной битвы при Заме в 202 г. до н. э. Падение Карфагена позволило нумидийцам расширить свои владения, что привело к Югуртинской войне против Рима в 112–105 гг. до н. э. Нумидийский царь Югурта был свержен лишь после предательства Бокха, своего тестя. Большую славу снискала конница нумидийцев, но их пехота тоже была грозной силой. Историк Светоний, пересказывая слова Юлия Цезаря о марше нумидийского царя Юбы на помощь Сципиону перед битвой при Тапсе в 46 г. до н. э., упоминает о «нумидийских легионах» — хотя этот термин римские авторы обычно использовали только для солдат Рима. Возможно, нумидийцы переняли у римлян не только вооружение, но и тактику ведения боя. Кроме того, они использовали другие тактики и снаряжение, например, щит-туреос и гоплитское копье.
Numidya'nın azılı bir savaşçı geleneği vardı, bunun nedeni kısmen doğulu Massiller ve batılı Masesiller arasında acı bir kan davası ve iç harp gelenekleri olmasındandı. Pön Savaşları'nda kendi gündelik çıkarlarına uyacak biçimde taraf tuttular ve değiştirdiler ve ancak MÖ 202'deki dehşetli Zama Savaşı'ndan sonra tek bir devlet olarak birleştiler. Kartaca'nın yenilgisi, Numidyalılar'ın topraklarını genişletmelerine olanak verdi ve en sonunda MÖ 112-105 arasında, Roma'ya karşı Jugurthine Savaşı'nın çıkmasına yol açtı. Numidya kralı Jugurtha, yalnızca kendi kayın babası Bocchus tarafından ihanete uğradığında yenildi. Numidyalılar süvariler olarak ünlenmiş olsalar da, piyade kuvvetleri de aynı zamanda oldukça etkiliydi. Tarihçi Suetonius, Jül Sezar'ın MÖ 46'da Thapsus Savaşı'ndan önce Scipio'ya yardım etmek için Juba'nın yürüyüşü hakkında verdiği söyleve yorum yazarken, orada Numidya" lejyonları" olduğundan bahseder, bu terim normalde Roma yazımlarında esasen sadece Roma birlikleri için kullanılırdı. Bu gösterir ki; bazı Numidyalılar, Roma tarzında savaşıyorlardı ve muhtemelen benzer şekilde teçhizatlanmışlardı. Numidyalılar aynı zamanda diğer taktikleri ve thureos tarzı kalkan ya da hoplit benzeri mızraklar gibi savaş tertibatlarını da benimsediler.