what in – Traduction – Dictionnaire Keybot

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch English Spacer Help
Langues sources Langues cibles
Keybot      1'806 Résultats   812 Domaines   Page 3
  access2eufinance.ec.europa.eu  
In answer to a question frequently asked by citizens: "Who does what in the EU?" the treaty stipulates who is to act in which domain - the Union or the member states. Three categories of powers are thus identified:
Le traité de Lisbonne précise, pour chaque domaine d’activité, qui de l’Union ou des États membres est habilité à agir. En clair, il répond à la question « qui fait quoi dans l'Union? », question que se pose bon nombre de citoyens. Il classe ainsi les compétences en trois catégories:
Im Vertrag von Lissabon wird für jeden Tätigkeitsbereich genau festgelegt, wer zum Handeln befugt ist, die Union oder die Mitgliedstaaten. In der Praxis bedeutet dies die von vielen Bürgern gestellte Frage „Wer macht was in der Europäischen Union?“. Im Vertrag werden allgemein drei Zuständigkeiten unterschieden:
A menudo los ciudadanos se preguntan quién hace cada cosa en la UE. El Tratado precisa quién debe actuar: la Unión o los Estados miembros. Hay tres categorías de competencias:
Il trattato di Lisbona precisa, per ciascun ambito di attività, chi sia competente ad agire: l’Unione europea o gli Stati membri. In pratica, dà una risposta alla domanda che si pongono numerosi cittadini: "chi fa cosa nell’UE?" Il trattato introduce pertanto una classificazione generale delle competenze in tre categorie:
Para cada domínio de actividade, o Tratado de Lisboa indica quem tem competência para agir: a União ou os Estados-Membros, ou seja, o Tratado responde ao grande número de cidadãos que se coloca a questão de saber quem faz o quê na União. Assim, o Tratado introduz uma classificação geral das competências em três categorias:
Η Συνθήκη της Λισαβόνας καθορίζει ποιος είναι αρμόδιος να ενεργεί για κάθε τομέα δραστηριότητας: η Ένωση ή οι χώρες μέλη. Συγκεκριμένα, απαντά στο ερώτημα πολλών πολιτών "ποιος κάνει τι στην Ένωση;" Η Συνθήκη καθιερώνει μια γενική ταξινόμηση των αρμοδιοτήτων σε τρεις κατηγορίες:
Het Verdrag van Lissabon bepaalt voor elk gebied wie daarvoor bevoegd is: de EU of de lidstaten. Het geeft dus een antwoord op de vraag die ook menig burger zich stelt, namelijk "wíe doet eigenlijk wát?". Het verdrag geeft een algemene indeling van bevoegdheden in drie categorieën:
Договорът от Лисабон уточнява кой е упълномощен да действа – Съюзът или държавите-членки – във всяка сфера на дейност. Той ясно отговаря на въпроса, който много граждани си задават: „Кой какво прави в Съюза?“. Договорът въвежда обща класификация на компетенциите в три категории:
Lisabonská smlouva odpovídá na otázku, kterou si v souvislosti s EU klade mnoho občanů: „Kdo dělá v Unii co?“ Smlouva zavádí klasifikaci pravomocí:
Lissabontraktaten præciserer, hvem der har ansvaret for hvert enkelt arbejdsområde – EU eller medlemslandene. Den giver klart svar på et spørgsmål, som mange borgere stiller sig, nemlig: "Hvem gør egentlig hvad i EU?" Med traktaten inddeles beføjelserne i tre kategorier:
Lissaboni lepinguga täpsustatakse kõigi tegevusvaldkondade puhul, kes EList või liikmesriikidest on pädev tegutsema. Leping vastab küsimusele, „millised on kellegi ülesanded ELis?”. Seda küsimust esitavad paljud eurooplased. Seega võetakse lepinguga kasutusele pädevuste üldine jaotus kolme kategooriasse.
Lissabonin sopimuksessa täsmennetään, kuka EU:ssa ja jäsenvaltioissa on toimivaltainen milläkin alalla. Se siis vastaa kysymykseen "kuka tekee EU:ssa mitä?" Sopimuksessa toimivalta jaetaan kolmeen luokkaan:
A Lisszaboni Szerződés meghatározza, hogy az egyes tevékenységi területek az Unió vagy a tagállamok hatáskörébe tartoznak-e. Tulajdonképpen arra a gyakran feltett kérdésre válaszol, hogy „kinek mi a feladata az Unióban?” A szerződés a hatásköröket három általános kategóriába sorolja:
Traktat lizboński określa w odniesieniu do każdego obszaru działalności, kto na poziomie Unii lub państw członkowskich jest uprawniony do działania. W skrócie odpowiada on na pytanie „Kto się czym zajmuje w Unii?”, które zadaje sobie wielu obywateli. Traktat określa trzy kategorie kompetencji:
Pentru fiecare domeniu de activitate, Tratatul de la Lisabona precizează dacă dreptul de a acţiona revine Uniunii sau statelor membre, răspunzând, astfel, la o întrebare formulată de un mare număr de cetăţeni şi anume „Cine şi ce face în Uniunea Europeană?”. În acest sens, Tratatul introduce o clasificare generală a competenţelor, în trei categorii:
V Lisabonskej zmluve sa pre každú oblasť činnosti stanovuje, či je v nej oprávnená konať Únia alebo členské štáty. Je tu jasným spôsobom zodpovedaná otázka rozdelenia činností v Únii, ktorú si kladú mnohí občania. Zmluva zároveň zavádza všeobecné triedenie právomocí na tri kategórie:
Lizbonska pogodba za vsako posamezno področje dejavnosti natančno opredeli, katera institucija Evropske unije ali držav članic je zanj pristojna. Odgovori skratka na vprašanje, ki si ga državljani radi zastavljajo, namreč „kdo kaj dela“. Pogodba razvršča pristojnosti v tri splošne sklope:
Vem gör vad i EU? Det är en vanlig fråga från allmänheten. Lissabonfördraget anger för varje område vem som har befogenhet att agera – EU eller medlemsländerna. Det finns tre typer av befogenhet:
Lisabonas līgumā katrā darbības jomā ir precizēts, kurai ES vai dalībvalstu instancei ir rīcības pilnvaras. Vārdu sakot, tajā atbildēts, „kurš ko dara Eiropas Savienībā”, — šo jautājumu sev nereti uzdod daudzi iedzīvotāji. Tādējādi Līgumā ieviesta vispārēja kompetences klasifikācija, izdalot trīs kategorijas:
Bi tweġiba għal mistoqsija li ta' spiss issir miċ-ċittadini: "Min jagħmel xiex fl-UE?" it-trattat jistipula mingħandu jaġixxi f'liema qasam - l-Unjoni jew l-istati membri. B'hekk il-kategoriji tas-setgħat huma identifikati:
Sonraíonn Conradh Liospóin, do gach réimse gníomhaíochta, cé acu an tAontas nó na Ballstáit atá údaraithe chun gníomhú. Go soiléir, freagraíonn sé an cheist "cé a dhéanann cén rud san Aontas?", ceist a chuireann cuid mhaith saoránach. Mar sin, tugann an Conradh isteach rangú ginearálta na n-inniúlachtaí, i dtrí chatagóir:
  3 Hits cbsc.ca  
As APTN’s Director of Creative Services & Scheduling said in her response of December 11 to the complainant: “At no time did APTN take credit for this footage or even allude to having shot this particular story.”  While that was undeniably a step in the right direction, in the view of the Panel, the credit given was insufficient.  As this Panel said in [a previous] decision, “the definition of what is fair, what, in terms of the RTNDA Code, will ‘honour the intellectual property of others’, must, at the very least, and consistent with Section 29.2 of the
Comme l’a dit la directrice des services de création et de la mise à l’horaire dans sa réponse du 11 décembre à la plaignante : [traduction] « Le réseau APTN ne s’est jamais attribué ce clip et n’a même pas non plus laissé entendre qu’il avait tourné ce reportage en particulier. » Bien que cela soit assurément un pas dans la bonne voie, de l’avis du Comité, le réseau n’a pas suffisamment indiqué la source du clip. Comme l’a dit ce Comité dans une décision [antérieure], « la définition de ce qui est équitable, de ce qui, selon le libellé du Code de l’ACDIRT “respecter[a] la propriété intellectuelle” doit à tout le moins, et conformément au paragraphe 29.2 de la
  extramucadele.com  
Ex: It is about the pursuit of the Daily God and the mystical state. I quote Italo Calvino here: “The inferno of the living is not something that will be; if there is one, it is what is already here, the inferno where we live every day, that we form by being together. There are two ways to escape suffering it. The first is easy for many: accept the inferno and become such a part of it that you can no longer see it. The second is risky and demands constant vigilance and apprehension: seek and learn to recognize who and what, in the midst of inferno, are not inferno, then make them endure, give them space.”
Ex: Gündelik Tanrı’yı ve mistik devleti aramak diyelim. Bu defa aynen alıntılıyorum, Italo Calvino’dan: “Biz canlıların cehennemi gelecekte var olacak bir şey değil, eğer bir cehennem varsa, burada, çoktan aramızda; her gün içinde yaşadığımız, birlikte, yan yana durarak yarattığımız cehennem. İki yolu var acı çekmemenin: Birincisi pek çok kişiye kolay gelir: Cehennemi kabullenmek ve onu görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. İkinci yol riskli: Sürekli bir dikkat ve eğitim istiyor; cehennemin ortasında cehennem olmayan kim ve ne var, onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek, onu yaşatmak, ona fırsat vermek.”
  viajesalpasado.com  
Gone are the sand-eating. Then, back to reread "One Hundred Years of Solitude" and I remember that phrase that says García Márquez: "What in Europe called magical realism here call it habit". In Africa also.
D'une certaine manière, la terre devient une impulsion comme manger du chocolat que de nombreuses femmes de l'Ouest. Je regarde en arrière au sommet de notre lodge. Il regarda la terre rouge qui s'accumule comme un gâteau à la crème sur le côté. Je regarde la porte. Il est révolu le sable-manger. Ensuite,, retour à relire «Cent ans de solitude» et je me souviens cette phrase qui dit que García Márquez: "Qu'est-ce en Europe, appelé réalisme magique que nous appelons ici sur mesure". En Afrique aussi.
De alguma maneira, a terra torna-se um impulso de comer chocolate que muitas mulheres têm no Ocidente. Eu olho para o topo da nossa pousada. Ele olhou para a terra vermelha que se acumula como um bolo de creme no lado. Eu olho para o portão. Longe vão a areia de comer. Em seguida,, Voltar para reler "Cem Anos de Solidão" e lembro-me que a frase que diz García Márquez: "O que na Europa chamado realismo mágico aqui chamá-lo de hábito". Na África também.
Een of andere manier, la tierra se convierte en un impulso parecido al de comer chocolate que muchas mujeres tienen en occidente. Vuelvo a mirar la cima de nuestro lodge. Contempló la tierra rojiza que se acumula como la nata de un bizcocho sobre la ladera. Miro el portón. Ya se han ido las comedoras de arena. Dan, vuelvo a releer “Cien años de soledad” y recuerdo aquella frase de García Márquez que dice: “Lo que en Europa llaman realismo mágico aquí lo llamamos costumbre”. En África también.
何とか, la tierra se convierte en un impulso parecido al de comer chocolate que muchas mujeres tienen en occidente. Vuelvo a mirar la cima de nuestro lodge. Contempló la tierra rojiza que se acumula como la nata de un bizcocho sobre la ladera. Miro el portón. Ya se han ido las comedoras de arena. その後, vuelvo a releer “Cien años de soledad” y recuerdo aquella frase de García Márquez que dice: “Lo que en Europa llaman realismo mágico aquí lo llamamos costumbre”. En África también.
D'alguna manera, la terra es converteix en un impuls semblant al de menjar xocolata que moltes dones tenen en occident. Torno a mirar cim del nostre lodge. Va contemplar la terra rogenca que s'acumula com la nata d'un pa de pessic sobre la vessant. Miro la porta. Ja han anat les menjadores de sorra. Llavors, torno a rellegir "Cent anys de solitud" i recordo aquella frase de García Márquez que diu: "El que a Europa diuen realisme màgic aquí en diem costum". A l'Àfrica també.
Nekako, la tierra se convierte en un impulso parecido al de comer chocolate que muchas mujeres tienen en occidente. Vuelvo a mirar la cima de nuestro lodge. Contempló la tierra rojiza que se acumula como la nata de un bizcocho sobre la ladera. Miro el portón. Ya se han ido las comedoras de arena. Tada, vuelvo a releer “Cien años de soledad” y recuerdo aquella frase de García Márquez que dice: “Lo que en Europa llaman realismo mágico aquí lo llamamos costumbre”. En África también.
Как-то, la tierra se convierte en un impulso parecido al de comer chocolate que muchas mujeres tienen en occidente. Vuelvo a mirar la cima de nuestro lodge. Contempló la tierra rojiza que se acumula como la nata de un bizcocho sobre la ladera. Miro el portón. Ya se han ido las comedoras de arena. Затем, vuelvo a releer “Cien años de soledad” y recuerdo aquella frase de García Márquez que dice: “Lo que en Europa llaman realismo mágico aquí lo llamamos costumbre”. En África también.
Nolabait, lur bat txokolate jatea bezalako bultzada emakume askok duten Mendebaldean bihurtzen dute. Gure Lodge goialdean dut. Stared zikinkeria gorria duten aldean krema pastela gisa pilatu zituen. Begiratu atean dut. Gone hondar-elikadura dira. Gero, itzuli Berrirakurri "Cien años de soledad", eta esaldi hori, dio García Márquez gogoratzen dut: "Europan Zer izeneko errealismo magikoa hemen deitu ohitura". Afrikan ere.
Dalgún xeito, a terra pasa a ser un impulso para comer chocolate que moitas mulleres teñen en Occidente. Eu ollo para arriba da nosa pousada. El mirou para a terra vermella que se acumula como un bolo de nata no lado. Eu ollo para a porta. Lonxe van a area para comer. A continuación,, Voltar reler "Cen Anos de Soidade" e lémbrome que a frase que di García Márquez: "Que en Europa chamado realismo máxico aquí chamalo de costume". En África tamén.
  2 Hits calcego.com  
However, rather than denouncing what in this artist’s eyes is a threat to the balance of the planet, what these images suggest is an awareness of a reality in the face of which we can act or not according to the dictates of our own conscience.
Por bien que cada una de estas obras fue concebida para que, una vez instaladas a la manera de un gabinete de pinturas, el espectador ensordeciera frente al alarido de la vegetación en su lucha por recuperar un terreno amenazado por la acción del hombre, no cabe duda de que en cada una de ellas se esconde la voluntad de confrontar al espectador con una realidad tan irreversible como es su propia condición humana. Ahora bien, más que denunciar lo que a ojos de esta artista representa una amenaza para el equilibrio del planeta, lo que sugieren estas imágenes es la constatación de una realidad frente a la cual se puede o no actuar según lo que nos dicte nuestra propia conciencia.
  ibei.org  
This is not surprising, as environmental problems are often across borders and usually require solutions that involve cooperation between states. International interests, ideas and institutions have therefore been drawn up to define who gets what in this area.
El medio ambiente se ha convertido en un asunto clave en la política internacional. No es de extrañar, puesto que los problemas ambientales tienen a menudo un carácter transfronterizo y suelen requerir soluciones que impliquen la cooperación entre estados. Así pues, se han articulado intereses, ideas e instituciones internacionales que definen el who gets what en este campo. La internacionalización de las políticas ambientales tiene lugar, fundamentalmente, desde hace cuatro décadas; esto es, desde la Conferencia de Naciones Unidas sobre el Medio Ambiente Humano, celebrada en 1972 en Estocolmo. Desde estonces los estados, las organizaciones intergubernamentales, las empresas, la ONGs y los científicos han desplegado una cantidad considerable de recursos con el fin de promover, influir o dificultar el avance de las negociaciones sobre acuerdos internacionales sobre el medio ambiente. El cambio climático es, de lejos, la componente mejor conocida de la política ambiental internacional, pero hay una densísima red de convenios, normas y negociaciones acerca de un buen número de otros problemas ambientales, incluyendo la biodiversidad, la bio-seguridad, la lluvia ácida, el ozono estratosférico, la desertificación, el comercio de especies en peligro de extinción, los residuos peligrosos, las ballenas, la Antártida y la contaminación del mar, entre otros.
  zippergaleria.com.br  
The pieces seem to display harmonious living, again, between what could be the evidence of a destruction, an undoing. James applies the mushrooms and resumes what in the book is nature. There the processing of trees, in paper production, did not impede the life of the forms, the sap of the timbers was combined with the moisture in the air.
Os livros são “objetos transcendentes”, afirmara Caetano Veloso, “mas podemos amá-los com amor tátil”. Um dos caminhos mais interessantes da exposição Topofilia é o conjunto de livros apropriados, antigos, rodeados por cogumelos feitos em madeira e pintados com guache. As peças aparentam convivência harmoniosa, novamente, entre o que pode ser a evidência de uma destruição, um desfazimento. James aplica os cogumelos e retoma o que no livro é natureza. Ali o processamento das árvores, na produção do papel, não impediu a vida das formas, a seiva das madeiras combinou-se com a umidade do ar. E assim, brotam-se, como flores, fungos, imagem apocalíptica, espetacular.
Arrow 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Arrow