what on – -Translation – Keybot Dictionary

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch Français Spacer Help
Source Languages Target Languages
Keybot      430 Results   243 Domains   Page 3
  hostellerie-stnicolas.com  
What on earth have Chinese hamsters to do with medical drugs? Quite a lot as it turns out, as hamster cells can be programmed to sustainably produce anti-cancer drugs, among other things.
Hvad i alverden har kinesiske hamstre med lægemidler at gøre? Faktisk en hel del. Hamsterceller kan nemlig programmeres til at producere lægemidler mod f.eks. kræft på en bæredygtig måde.
  www.vanbiemen.eu  
Play the Bioholvi game to find out what on earth really goes on in a biobank!
Spela Bioholvi och lär dig vad man riktigt gör på en biobank!
  www.shediaclobster.ca  
Hence, their songs cover all the dark aspects of life, from prostitution and drug addiction to violence and despair. Always with a touch of twisted humor and sharp irony THE TIGER LILLIES “point an implicit accusing finger back at us: what on Earth are we doing, laughing at this stuff?”.
Die dreiköpfige Gruppe wurde 1989 in London gegründet und hat bisher über 30 Alben veröffentlicht. Ihren internationalen Durchbruch erzielten sie Ende der 1990er Jahre mit dem Theaterwelthit "Shockheaded Peter“ (Der Struwelpeter), was schließlich in einer Auszeichung für Sänger/Texter Martyn Jacques mit dem Laurence Olivier Award, dem hoch angesehenen Theaterpreis der Gesellschaft der Londoner Theater gipfelte. Das Musical wird bis heute weltweit gespielt. 2003 wurden sie für ihr Projekt "The Gorey End" gemeinsam mit dem KRONOS QUARTET sogar mit einer Grammy-Nominierung belohnt. Ihr Mozart-Musical „Die Weberischen“ von Autor Felix Mitterer führte im Mozartjahr 2006 im Museumsquartier Wien zu wahren Jubelstürmen. Im gleichen Jahr machten sie mit dem ebenso extravaganten Projekt "Mountains of Madness" gemeinsam mit dem Bassisten der EINSTÜRZENDEN NEUBAUTEN Alexander Hacke und der Berliner Künstlerin Danielle de Picciotto von sich reden, indem sie die makabren Geschichten von H. P. Lovecraft düster und bildgewaltig inszenierten. 2010/11 konnte die „Tiger Lillies Freakshow“ mit einer spektakulären, poetischen Show für einen großen Erfolg sorgen. Ende des Jahres waren sie dann wieder im Museumsquartier Wien an der Seite von Ben Becker und Christian Kolonovits in Büchner’s „Woyzeck & The Tiger Lillies“ zu sehen, das Stück erhielt den Nestroy-Preis. 2015/16 glänzten sie unter der bewährten Regie von Stephanie Mohr im Schauspiel Frankfurt mit „The Story Of Franz Biberkopf“. (Pressetext)
  www.rozaslaw.com  
Regarding Dwight L. Moody, the Rev. R. Boyd, D.D. (Baptist), who was a very intimate friend of the famous evangelist, says: "When I (a Y.M.C.A. member) got to the rooms of the Young Men's Christian Association (Victoria Hall, London), I found the meeting "on fire". The young men were speaking with tongues, and prophesying. What on earth did it mean? Only that Moody had been addressing them that afternoon! "What manner of man is this?" thought I, but still I did not give him my hand...
Der sehr bekannte Evangelist Dwight L. Moody erfreute sich laut seinem engen Vertrauten John Davidson, dem Entwerfer der Scofield Bibel, der Gabe des Zungenredens. Rev. R. Boyd, D.D. (Baptist), der ein sehr enger Freund des berühmten Evangelisten war, sagt über Dwight L. Moody: "Als ich (ein V.J.C.M. Mitglied) in die Räumlichkeiten der Vereinigung junger christlicher Männer (Viktoriahalle, London) kam, fand ich die Versammlung "in Flammen" vor. Die jungen Menschen sprachen in Zungen und weissagten. Was in aller Welt bedeutete das? Nichts anderes, als daß Moody an diesem Nachmittag zu ihnen gesprochen hatte! "Was für ein Mann ist das?", dachte ich, aber ich gab ihm immer noch nicht die Hand ... Viele Kirchenmänner waren dieser Bewegung gegenüber so feindselig eingestellt, daß sie ihr den Rücken zukehrten ... aber Sunderland (England) wurde im Sturm erobert."
Predikant R. Boyd, D.D. (Baptist) en een heel intieme vriend van de beroemde evangelist, zei over Dwight L. Moody: "Toen ik (een Y.M.C.A. lid) bij de kamers van de Young Men's Christian Association, (Victoria Hall, Londen) aankwam, vond ik de bijeenkomst “in vuur en vlam”. De jonge mannen spraken in tongen en profeteerden. Wat betekende dit in hemelsnaam? Alleen dat Moody hen die middag had toegesproken! "Wat is dit voor een man?" dacht ik en nog steeds schudde ik hem niet de hand... Velen van de geestelijken waren zulke tegen¬standers van de beweging dat ze hem de rug toekeerden... maar Sunderland (Engeland) werd op stormachtige wijze ingenomen.
Angående Dwight L. Moody, säger baptisten Rev. R. Boyd, D.D., som var en mycket nära vän till den r: I mitt namn skall de driva ut onda andar, de skall tala med nya tungor, ormar skall de ta i händerna, och om de dricker något, som är dödande, skall det inte skada dem. På sjuka skall de lägga händerna, och de skall bli friska." The young men were speaking with tongues, and prophesying. What on earth did it mean? Only that Moody had been addressing them that afternoon! "What manner of man is this?" thought I, but still I did not give him my hand... Many of the clergy were so opposed to the movement that they turned their backs... but Sunderland (England) was taken by storm.
  www.international.gc.ca  
I draw it only to make the point that if we cannot do the job in Cape Breton (whether we prime the pump or leave it to the invisible hand) – if the challenge defeats us even in our own polity, with all the advantages and resources that we enjoy – what on earth makes us think we can do it in Haiti?
Problème 3 – Le modèle exige que nous fassions des choses que nous ne savons pas faire. Mais même si nous étions prêts à consentir cet effort, un troisième problème se poserait. Il découle du fait que nous ne saurions pas comment faire le travail, même si nous étions assez fermement résolus à essayer. Au milieu des années 1980, les élites canadiennes (je l’ai souvent fait valoir) ont renoncé en grande partie à tenter de faire décoller l’économie du Cap-Breton par des politiques publiques (de même que les économies d’autres régions classées en difficulté). Rien ne semblait prévaloir contre les forces du marché. Le gouvernement ne pouvait jamais trouver des gagnants. Au contraire, il se retrouvait constamment avec des perdants. Peut-être devrait-il abandonner les efforts et laisser aller les choses. La main-d’œuvre, faisait-on valoir alors, irait là où sont les emplois – de même que les travailleurs affluent aujourd’hui en Alberta – et l’économie du pays dans son ensemble serait alors en meilleur état, même si l’économie du Cap-Breton continuait de languir (comme c’est effectivement le cas). Un scénario controversé, me direz-vous, et je conviens évidemment que le tableau est plus complexe. Je cite cet exemple seulement pour faire valoir que si nous ne pouvons faire ce travail au Cap-Breton (que nous renflouions l’économie ou que nous laissions agir les forces du marché) – si nous ne sommes pas en mesure de relever ce défi dans notre propre pays, avec tous les avantages et les ressources dont nous disposons – pourquoi croirions-nous que nous pouvons le faire en Haïti? Ou encore au Soudan? Ou en Somalie? Et qu’est-ce qui nous fait penser que nous pouvons trouver une culture plus lucrative que celle du pavot pour les agriculteurs de l’Afghanistan, même si nous avions trouvé moyen de les libérer des extorsions des chefs de guerre et des criminels organisés? Dans les circonstances, il n’est pas surprenant que certains esprits parmi les mieux intentionnés aient abandonné la partie et suggèrent de trouver des façons plus constructives d’utiliser les stupéfiants tirés du pavot. Non pas que cela ait des chances de fonctionner non plus.
  db-artmag.com  
For what on the one hand can be read as a "translinguistic interview" on the pages of the New York Times will, in fact, be simultaneously projected by the newspaper back into the urban space it originated from, inserting itself in every imaginable way into the latent pattern of writing covering the city's surfaces, that is, everywhere where Sander's pages are spread open.
Was sich in der New York Times also einerseits als "translinguistisches Interview" lesen lässt, wird auf der anderen Seite durch die Zeitung wieder dem Raum zugeführt, dem es entstammt, und fügt sich als bloßes Muster an allen nur erdenklichen Stellen in das latent vorhandene Schriftbild der Stadt ein - überall dort nämlich, wo die von Sander gestalteten Seiten aufgeschlagen werden. So wie eine Ladenfront oder eine mit Graffiti besprühte Hauswand dem Stadtbild fast unbemerkt Gestalt verleihen, korrespondiert auch das Informationsmuster auf den Zeitungsseiten mit der jeweils vorgefundenen Umgebung. Für einen begrenzten Zeitraum wird es demnach möglich, dass ein Sammler am Kiosk für 75 Cent ein Kunstwerk ersteht, während sich ein Obdachloser auf einer Parkbank mit einem "Mantel" aus Worten der 250 in New York gesprochenen Sprachen bedeckt.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Arrow