|
|
The German mathematician, physicist and physician, Johann Andreas von Segner, already dealt with the ultra-short-term memory in 1740. It is said that in his ultra-short-term memory experiment, he attached a glowing coal to a cartwheel and rotated the wheel in a dark room.
|
|
|
Der deutsche Mathematiker, Physiker und Arzt, Johann Andreas von Segner, befasste sich schon 1740 mit dem Ultrakurzzeitgedächtnis. Bei den ersten Untersuchungen des Ultrakurzzeitgedächtnisses soll er 1740 ein Experiment durchgeführt haben, bei dem er in einem dunklen Raum eine glühende Kohle an einem Rad rotieren ließ. Das Rad nahm an Geschwindigkeit zu. Die Testpersonen sollten sagen, wann sie nicht mehr eine einzelne Kohle, sondern einen geschlossenen Lichtkreis wahrnehmen. Anhand dieses Übergangsmoments bestimmte Segner die Speicherdauer des Ultrakurzzeitgedächtnisses. Diese lag bei 0,1 bis 0,5 Sekunden. Das Gehirn kann nur dann einen Kreis wahrnehmen, wenn es sich noch lange genug daran erinnert, wo dieser Punkt vorher war.
|
|
|
Il matematico tedesco, fisico e dottore, Johann Andreas von Segner, si era già confrontato nel 1740 con la memoria breve. Dalle prime analisi della memoria breve, risulta che egli nel 1740 abbia fatto un esperimento, cioè, in una stanza buia avrebbe fatto ruotare una ruota vicino a del carbone ardente. La ruota diveniva sempre più veloce. Gli scienziati, dovevano dire, quando non vedevano più un carbone singolo, bensì una luce circolare chiusa. In questo brevissimo momento Segner stabilì la durata della memoria breve. Questa era tra 0,1 e 0,5 secondi. Il cervello può solo allora pensare ad un cerchio, quando si ricorda in tempo, dove il punto era precedentemente.
|
|
|
Niemiecki matematyk, fizyk i lekarz, Johann Andreas von Segner, zajmował się fenomenem pamięci ultrakrótkiej już w roku 1740. Podczas pierwszych badań nad pamięcią krótkotrwałą przeprowadził w 1740 eksperyment. Eksperyment odbył się w ciemnym pomieszczeniu i polegał na obserwacji żarzącego się kawałka węgla na obracającym się kole. Prędkość obracającego się koła rosła. Osoby biorące udział w tym eksperymencie miały powiedzieć, od którego momentu dostrzegają nie pojedynczy kawałek węgla, lecz zamknięty krąg świetlny. Na podstawie momentu przejścia określił on czas zapisu w pamięci ultrakrótkiej. Wynosiła ona 0,1-0,5 sekundy. Pamięć rejestruje krąg tylko wtedy, jak długo jest w stanie sobie przypomnieć miejsce, w którym znajdował się wcześniej ten punkt.
|
|
|
Nemški matematik, fizik in zdravnik Johann Andreas von Segner se je že leta 1740 ukvarjal z ultra kratkoročnim spominom. Pri prvih raziskavah je leta 1740 izvedel eksperiment, pri katerem je v temnem prostoru pustil žareči premog, da se je vrtel na kolesu. Kolo se je vrtelo čedalje hitreje, testiranci pa so morali reči, kadar več niso videli posamezni kos premoga, pač pa so zaznali zaokroženo svetlečo celoto. Na podlagi tega prehodnega momenta je Segner določil čas pomnjenja ultra kratkoročnega spomina. Ta je bil med 0,1 in 0,5 sekunde. Možgani zaznajo krog šele tedaj, če se dovolj dolgo spomnijo, kjer je ta točka bila.
|
